สำหรับงานนี้
ตามกำหนดการ 18.00 น. ได้รับแจ้งจากกรมวังว่าพระองค์ท่านประชวร เพราะต้องพระราชทางปริญญาบัตรกับบัณฑิตหกพันกว่าคน ในหัวสมองก็คิดว่าเราต้องทำให้ทุกอย่างกระชับที่สุดเพราะไม่อยากให้พระองค์ท่านเหนื่อยมาก ขณะที่ถวายงานในท้องฟ้าจำลอง ช่วงที่ผมบรรยาย ท่านทรงพระกรรสะ (ไอ) ตลอดเวลา ใจเราก็บรรยายไปแต่ก็เป็นห่วงพระองค์ท่าน จึงต้องพยายามให้ทุกอย่างกระชับที่สุด
หลังจากพระองค์ฟังบรรยายเสร็จ เสด็จลงชั้นล่างเพื่อทอดพระเนตรนิทรรศการ โครงงานและกิจกรรมทางดาราศาสตร์ พระองค์ท่านสนพระทัยและได้โอกาสทุกโรงเรียนได้ถวายรายงานทั้งที่ทรงพระประชวร ใช้เวลานานกว่าชั่วโมง ทางราชองค์รักษ์ตัดสินใจให้พระองค์ ทอดพระเนตรเพียงบางส่วนของนิทรรศการ ต้องเรียก จนท.ประจำนิทรรศการที่เตรียมไว้ทั้งหมดมายืนรอรับเสด็จและปิดทางเพื่อให้พระองค์ไม่เสด็จทอดพระเนตรส่วนอื่นๆต่อไป และให้ทุกคนไปเตรียมร่วมฉายพระรูปกับพระองค์ท่าน ซึ่งทางราชองค์รักษ์แจ้งว่า ท่านจะไม่เสด็จหอดูดาว
หลังจากฉายพระรูปร่วมกับคณะผู้บริการและเจ้าหน้าที่ ทุกคนได้รับแจ้งจากราชองค์รักษ์ ท่านจะต้องพระองค์เสด็จกลับ พวกเราตั้งแถวรอส่งเสด็จ
***แต่ก่อนท่านเสด็จกลับ ท่านสอบถาม ผู้อำนวยการ(ดร.ศรัณย์) ท้องฟ้าวันนี้เป็นอย่างไร ผอ. ก็ทูลพระองค์ว่า ท้องฟ้าใสเคลียร์พระพุทธเจ้าข้า พระองค์เสด็จขึ้นรถพระที่นั่ง วงดนตรีดุริยางค์ดุริยางค์บรรเลงเพลงสรรเสริญพระบารมีส่งเสด็จ “แต่ทันใดนั้น อยู่ๆ เพลงก็หยุดกะทันหัน !
และแล้วก็ผมได้ยินเสียงจากกรมวัง พูดว่า “ท่านจะดูดาว” เท่านั้นแหล่ะครับ! วิ่งสิครับ วิ่ง ตะโกนเรียกทีม และทุกคนก็วิ่งไปที่หอดูดาว เพื่อรีบไปเปิดหอดูดาวเตรียมกล้อง เตรียมวัตถุท้องฟ้าสำหรับทอดพระเนตรทุกอย่างทันเวลา
ขณะถวายงาน พูดไป เสียงก็พูดหอบไปบ้าง (ดีที่ฟิตร่างกาย ไม่เสียแรงที่ฟิตปั่นจักรยาน) ขณะถวายงานให้พระองค์ทอดพระเนตรวัตถุท้องฟ้า ทั้งดาวศุกร์ เนบิวลานายพราน ผ่านเลนส์ใกล้ตาแบบ 3 มิติ กระจุกดาวลูกไก่ เห็นพระองค์ทรงพระสำราญ เราก็หายเหนื่อยไปเลย พระองค์ทรงถ่ายภาพกระจุกดาวลูกไก่ และท่านก็ยังเสด็จขึ้นไปยังกล้อง 0.7 เมตร พวกเราตั้งกล้องถวายให้พระองค์ทอดพระเนตรดาวยูเรนัส และพระองค์ทรงงานถ่ายภาพวัตถุท้องฟ้ากาแล็กซี NGC 891 ในหัวสมองก็เป็นห่วงพระองค์เกรงจะทรงงานนาน (ซึ่งจริงๆแล้ว พวกเราเตรียมวัตถุท้องฟ้าไว้อีกหลายวัตถุ) จึงตัดสินใจกราบทูลพระองค์ว่า ข้าพระพุทธเจ้าเตรียมวัตถุท้องฟ้าในคืนนี้ไว้เพียง 1วัตถุ และเราทุกคนก็เหมือนรู้ใจกัน พวกเราเงียบ พระองค์ทรงทราบ จึงเสด็จกลับ
งานนนี้และนอกจากความปลื้มปิติยินดีแล้ว ยังมีทั้งความตื่นเต้น ความดีใจที่ได้ได้ทำให้ทั้งคุณครู นักเรียน ที่ร่วมโครงการกับสถาบันฯ ได้มีโอกาสถวายงาน ซึ่งพระองค์ท่าน
และยังเป็นวันที่ได้แสดงความยินดีกับมหาบัณฑิตป้ายแดง เพื่อนรักและน้องชายที่รักพร้อมกันอีกด้วย ช่างเป็นวันที่พิเศษมากๆ สำหรับเริ่มต้นปี 2563
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้สำเร็จไปได้ด้วยดี เพราะทีมเราก็ยังคงเป็นทีมที่รู้ใจกัน กี่ปีพวกเราก็ยังเป็นทีมที่แข็งเกร่งเช่นเดิม “It’s team effort”
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ